“Er was eens een designbureau…”

…dat wars was van borstklopperij en het heerlijk vond om het verhaal van een bescheiden aantal opdrachtgevers te vertellen. Liefst opdrachtgevers met een ideëel tintje, want maatschappelijke betrokkenheid werd weliswaar niet van de daken geschreeuwd – ho, ho, geen borstklopperij! – maar was wel een ‘stiekeme’ kernwaarde. Op dat punt had dit verhaal kunnen eindigen. Bijvoorbeeld met een mooie zonsondergang. Alleen: de wereld dacht er anders over.

Het designbureau groeide. In aantal opdrachtgevers, maar vooral in de breedte. Zo bleken commerciële bedrijven ook fantastische opdrachten (en dito idealen) te hebben. Bovendien werden de grenzen tussen ‘design’ en ‘strategie’ steeds gemakkelijker overgestoken. Soms solo, maar veel vaker samen met zielsverwante creatieven en strategen. En nu? Wars van borstklopperij zijn we nog altijd. Net als verhalenvertellers die graag genieten van een mooie zonsondergang.